z powrotem w niebie.....

   Ostatnio właściwie wszystkie prognozy były zadziwiająco zgodne - w sobotę miało być słonecznie ze słabiuteńkim wiaterkiem. Od dwóch tygodni nie latałem, więc takie prognozy były cholernie miłe oku.
I sobota dopisała dokładnie taką pogodą, jaką widać było w tych wszystkich pogodynkach, windgurach i innych iceemach. Taki fajny dzionek nie pozostawiał właściwie wyboru - po prostu należało go właściwie spożytkować. Można było latać cały dzień, bo już od rana było "fajnie". Decyzje zapadły i wybór jednak padł na pyrkanie popołudniowe - tak by w spokoju się wyspać, wyleżeć i nacieszyć domowym porankiem świeżo po powrocie.
   Po obiedzie zapakowałem cytrusia, zatankowałem i pojechałem na stary dobry Strużal. Nieco kicha na miejscu, bo łąka wciąż kiepsko wyschnięta, jednak nie było tak tragicznie, by nie dało rady znaleźć dobrego miejsca do startu. Ważne, że było jak wjechać, ważne, że większa połowa łąki była jako tako przesuszona. Warunki nadal były świetne, więc takie drobiazgi stały się drobiazgiem.
   Rzecz jasna zgłosiłem lot do Sosny i Fisu, wyszpeiłem się i po kilkunastu krokach bylem wreszcie w powietrzu. Nie będę dużo cyganił - to wspaniałe uczucie wrócić po dwóch tygodniach do domu i latania. Kilka kręgów po okolicy dla "wyczucia" powietrza i ruszyłem nad Chełmżę. Obowiązkowa rundka nad domem i Sosną, i poleciałem nad miasto pstryknąć kilka zdjęć. Efekty poniżej :

 

   Trochę zbyt długo kręciłem się nad Chełmżą - planowałem jeszcze polecieć do Wąbrzeźna, by choć chwilkę pomielić powietrze do spółki z Czesławem, który także w to popołudnie planował latać.
Polatałem tradycyjnie nad Sosną i ruszyłem w drogę. W powietrzu było idealnie. Spokojnie, bez żadnych termicznych atrakcji, wobec czego zszedłem trochę niżej, by nacieszyć się takim niskim lataniem. Przez Strużal, Grodno, Mlewo leciałem na wschód i na wysokości Orzechowa zdałem sobie sprawę, że w Cześkowe okolice raczej nie dam rady dotrzeć. Słyszeliśmy się w radiu, jednak ja zbyt długo latałem nad Chełmżą, by teraz puścić się w trasę do Wąbrzeźna i powrót do domu. Czas okazał się wartością deficytową, a na powrót w szarości nie miałem chęci. Buran jest niezłym skrzydłem, jednak nie aż takim demonem prędkości.

 

   Hołewer - ważne było, że ktoś prócz mnie gdzieś tam mieli śmigłem powietrze, i mam nadzieję, że doznaje takiej samej frajdy z latania jak ja. Wracając gapiłem się na coraz piękniejsze wiosenne widoki i pośród pól i lasów udało się zlokalizować dwie całkiem fajne nadające się do startów łąki. Jakiś czas temu do dyspozycji na Strużalu były dwa "trawniki", jednak na "dziś" został już tylko jeden. Ta z której korzystamy nadal jest fajna, ale ma niestety jedną wadę - z racji położenia tuż nad jeziorem czasami bywa podmokła - a to jak wiadomo kiepsko wpływa na wszelkie naziemne operacje paralotniowe. Na samym środku tej drugiej, większej wybudowano dom, wobec czego hałasować komuś pod "oknami" jakoś tak nie halo.

 

   Wracając do tematu - chyba każdy pilot pragnie mieć w swojej okolicy kilka różnych łąk do wykorzystania zależnie od warunków i każda taka zachęcająca połać ziemi jest konkretnie wypatrywana z góry. Trzeba będzie tam kiedyś podjechać, obejść, ustalić właściciela i się z Nim dogadać na wiadome wykorzystywanie.
   Poleciałem jeszcze nad Kuczwały zobaczyć co tam u sąsiadów z Mikrolotu, a potem wróciłem nad Chełmżę przelatując znowu na niskiej nad Strużalem i jeziorem kuszącym wielce, by zejść tak naprawdę nisko nisko. Kusiło strasznie, jednak zadowoliłem się lotem na kilku metrach, nie zaś takim w którym rozbryzguje się butami fale.

   Przedefilowałem znowu nad domem, przeleciałem nad miastem i wróciłem nad Strużal, by w końcu wylądować. Po kręgu udanie przyziemiłem i cały lot od początku do końca mi wyszedł tak jak chciałem. Gładki ładny start, super warunki w powietrzu i bezproblemowe lądowanie - tak powinno wyglądać udane sobotnie popołudnie ;)